آشیانه‌ پرستو، قلعه‌ ای برفراز صخره‌ ها

قلعه آشیانه پرستو یک سازه تزئینی به شکل دژ است که در روستای گاسپرا در حدفاصل بین دو شهر یالتا و آلوپکا در شبه جزیره کریمه قرار دارد.

این سازه که به نوعی نماد شبه جزیره کریمه محسوب می‌شود بر روی صخره‌ای به نام آیتودور قرار دارد و در بین سال‌های ۱۹۱۱ تا ۱۹۱۲ ساخته شده‌است.

آشیانه ی پرستو یا Swallow's Nest قلعه ای زیبا در نزدیکی شهر یالتا مستقر بر شبه جزیره ی کریما می باشد که در جنوب کشور اکراین واقع شده است. این قلعه بین سال های 1911 و 1912 در نزدیکی Gaspra و بر روی پرتگاه 40 متری Aurora ساخته شد. طرح نئو- گوتیک این قلعه توسط یک معمار روسیه ای به نام لئونید شروود ارائه شد. این قلعه درست روبروی دماغه ی Ai-Todor در دریای سیاه و در مجاورت بقایای قلعه ی نظامی رومیان به نام Charax مستقر شده است. آشیانه ی پرستو یکی از پرطرفدارترین جاذبه های توریستی کریما می باشد و امروزه به سمبل ساحل جنوبی این شبه جزیره تبدیل شده است.

این ساختمان با طول 20 متر و عرض 10 متر، بسیار کوچک و فشرده است. در طرح اصلی آن یک راهرو بزرگ، اطاق مهمان، پلکانی متصل به برج و 2 اطاق خواب در 2 طبقه ی برج جای گرفته بودند. فضای درون اطاق مهمان با ورقه های چوبی زیبا تزئین شده و سقف سایر اطاق ها با گچ بری و نقاشی آراسته شده اند. در اطراف ساختمان اصلی قلعه نیز سکویی تعبیه شده که چشم انداز فوق العاده ای از دریای سیاه و نیز سواحل دوردست یالتا به شما ارائه می دهد.

آشیانه ی پرستو به عنوان سمبل ساحل جنوبی شبه جزیره ی کریما اهمیتی خاص یافت و به همین دلیل در بسیاری از فیلم های شوروی سابق به تصویر کشیده شده است. به عنوان مثال فیلم Desyat Negrityat که در سال 1987 از روی کتاب And Then There Were None نوشته ی Agatha Christie ساخته شد، در این قلعه فیلم برداری شده است. همچنین در سال 1983 در فیلم کودکانه ی "آکادمی آقای Blot" محصول مشترک شوروی و لهستان و نیز در سال 1987 در فیلم سوئدی "میو در سرزمینی دور افتاده" که کار مشترکی از کشورهای سوئد، نروژ و شوروی بود، از این قلعه استفاده شده است.

نمایش در اینستاگرم

در مورد تاریخچه‌ی ساخت این سازه نیز باید گفت که مدت‌ها قبل سازه‌ای چوبی در این بخش و برفراز صخره ساخته شده بود که به نام "قلعه‌ی عشق" خوانده می‌شد. بعدها پزشک تزار (A.K.Tubin)، به جای آن خانه‌ای روستایی در این منطقه احداث کرد. سرانجام بارون و میلیونر آلمانی که در کار استخراج نفت در باکو به ثروتی قابل توجه دست یافته بود، قلعه‌ی فعلی را در همین نقطه بنا کرد. هر چند تنها چند سال بعد او این قلعه را به شخص دیگری فروخت که آن را به عنوان رستوران مورد استفاده قرار داد. ه دنبال انقلاب روسیه، این قلعه دیگر تنها به عنوان جاذبه‌ای توریستی مورد توجه قرار داشت. این آشیانه‌ی سنگی همچنین با خوش شانسی از یک زلزله‌ی شدید که بین 6 تا 7 ریشتر قدرت داشت نیز جان سالم به در برد. در این حادثه تنها بخش‌هایی کوچکی از صخره و تزئینات خارجی آن دچار آسیب دیدگی شد و به درون دریا سقوط کرد.