بیوگرافی

چشم سوم بیانگر واقعیت این است که چشم‌های ما به وقایع ترسناک جهانی، از جمله جنگ، عادت نموده و ما نیاز داریم چشمی جدید را بگشاییم؛ چشمی که احتمالاً تصویر جدیدی را از این دنیا به ما می‌آموزد، چشمی که در حرف‌هایمان وجود دارد، چشمی که باید با آن همه چیز را که می‌بینیم بیان کنیم.

چهره خونی خود شخص "چشم سوم" به این معناست که او خود قربانی جنگ و نژادپرستی است.

عملکرد این کمپین پوستر این بود که او از پلتفرم بندسین‌تاون (Bandsintown)، که پیش از این برای موسیقی استفاده می‌شد، برای برنامه‌ریزی رویدادهای صلح استفاده کرد. او از افرادی با نژادها، جنسیت‌ها و رنگ‌های پوست مختلف دعوت می‌کرد تا با این پوستر در یک عکس یادگاری شرکت کنند. او در این باره می‌گوید:

هدف من این بود که به جهانیان ثابت کنم که ما هیچ مشکلی با یکدیگر نداریم و این فقط سیاستمداران هستند که با ایجاد جنگ، تفرقه و مرزبندی‌ها باعث جدایی ما از یکدیگر شدند.

پس از انتشار این تصاویر، او ایمیل‌های بسیاری با پیام صلح و تشویق دریافت کرد، هرچند که منتقدانی نیز داشت که معتقد بودند دنیا بدون درگیری نمی‌تواند ادامه یابد.

ماجرای کتی پری و حق کپی‌رایت

در سال ۲۰۱۷، یعنی دو سال پس از انتشار تصویر "چشم سوم" و تورهای پوستری آن، آلبومی از خواننده پاپ آمریکایی، کتی پری، به نام گواه (Witness) منتشر گردید که شباهت بصری زیادی با تصویر "چشم سوم" داشت. دوستان تکرو در مورد این شباهت با او تماس گرفتند. اگرچه این تشابه هنری هرگز از نظر حقوقی پیگیری نشد (به دلیل نداشتن حق کپی‌رایت لازم برای تصویر توسط تکرو)، اما او اظهار خوشحالی کرد که حداقل تاریخ‌های انتشار تصویر "چشم سوم" او در رسانه‌ها دو سال قدیمی‌تر از کاور آلبوم گواه است.

لغو تور چهارم

در پی شیوع ویروس کرونا و لغو پروازهای بین‌المللی، تور چهارم پروژه "چشم سوم" لغو شد.

پروژه‌ها

وحیدآنجلو

یکی از تلاش‌های هنری بسیار شخصی تکرو، پروژه عکاسی وحیدآنجلو است. این پروژه با الهام از تابلوی آفرینش آدم اثر میکل‌آنژ، "تماس نمادین دست‌ها" را در پس‌زمینه تاریخ غنی ایران بازتفسیر می‌کند.

وحیدآنجلو بر ارتباط انسانی تمرکز دارد و دو دست را در حال نزدیک شدن به یکدیگر در مقابل کاشی‌های باستانی ایرانی، ویرانه‌های تخت جمشید یا مساجد تاریخی به تصویر می‌کشد. این پروژه نماد آن است که کمال و زیبایی واقعی در وحدت و پیوستن روح‌ها یافت می‌شود و شکنندگی روابط انسانی را در کنار استحکام ماندگار معماری تاریخی به تصویر می‌کشد.

مقالات، سفرها و الهام‌گیری

وبلاگ وحید تکرو دفترچه خاطرات سفرهای جسمی و فکری اوست. او در نوشته‌های خود نه تنها به دنبال مستندسازی مناظر است، بلکه به دنبال یافتن "سمفونی احساساتی" است که مکان‌های مختلف برمی‌انگیزند.

علاقه او به تاریخ، فرهنگ و هنر ایران، او را به نوشتن مقالاتی در این زمینه‌ها سوق داد، از جمله فصل اول "تاریخ پرتکرار ایران و جهان" او از کوروش بزرگ به عنوان الهام‌بخش‌ترین چهره تاریخی یاد کرده است.

عکاسی

برای وحید، عکاسی ابزاری برای حفظ و نگهداری است. دوربین او، چه در مستندسازی چهره "شرقی‌های غمگین" در پرتره‌های هنری‌اش و چه در ثبت خیابان‌های پر جنب و جوش پایتخت‌های اروپایی، به دنبال منجمد کردن لحظات حقیقت است. عکس‌های او اغلب دارای زیبایی متواضعانه و مالیخولیایی هستند که به دنبال نوری می‌گردند که حتی در یک "جهان پر از جنگ" هنوز سوسو می‌زند.