به دیگران برای پیدا کردن این بررسی کمک کنید
پیش از اینکه این هتل را بررسی کنم، خواستم که در مورد دلیجان و زیبایی های آن بنویسم؛ زیبایی هایی که در کلمات نمی گنجند. آغاز سفر به دلیجان یک شب اقامت در یکی از زیباترین هتل های این سرزمین بود. خانه ی دنجی که دلیجان را اینگونه توصیف کرده اند:
دیلیجان به خاطر کوه‌های جنگل‌های انبوه و همچنین برخی از بهترین میراث فرهنگی ارمنستان مشهور است. خانه دنج چند کیلومتر دورتر از صومعه های قرون وسطایی است که قدمت آن به قرن 12-13 باز می گردد. به عنوان مثال، صومعه هاغارتسین تحت حمایت سلسله سلطنتی باگراتونی تأسیس شد. در گوشاونک می توانید روح مراکز مذهبی، آموزشی و فرهنگی باستانی را تجربه کنید که مخیتر گوش در قرن دوازدهم مدرسه ای را در آنجا تأسیس کرد. یکی از فارغ التحصیلان آن (دانشمند ارمنی) تاریخ ارمنستان را در آنجا نوشت. همچنین ممکن است بخواهید کشف کنید که چرا دریاچه "پارز" در زبان ارمنی به معنای "خالص" است یا یک پیاده روی عصرانه دلپذیر در شهر قدیمی بازسازی شده داشته باشید تا روح واقعی دیلیجان را در قرن نوزدهم ببینید.
بله درست خوانده اید، ما با یک خانه ی قرون وسطایی طرف هستیم!
این بی تردید یکی از جذابترین و منحصر به فرد ترین هتلهاییست که در آن اقامت داشتم. در نگاه اول ممکن است شمارا یاد خانه های قرون وسطایی بی اندازد، و یا لوکیشن فیلم ارباب حلقه ها در کشور نیوزلند؛ این درست به همان ترتیب ایجاد گردیده تا برای مدتی این حس را به شما هدیه دهد.
خانه ی دنج، توسط رودخانه ای شما را از جاده جدا کرده و برای مدتی زندگی را به شکل دیگری به شما نمایش می دهد. اقامت من در آنجا در فصل زمستان بود، روزهای سرد ارمنستان که همه جا با برف پوشیده شده، و این سکون و سکوت را به دلیجان ارزانی داشته، سکوتی که برای آن به اینجا سفر کردم؛ اینجا می توان نظاره گر بهشت از پشت پنجره بود، پنجره ای گرد و متفاوت از تمامی خانه هایی که پیشتر در آنها اقامت داشتم.
دلیجان منطقه ای کوهستانی است، که جاده هایی بسیار زیبا دارد، یکی از آن جاده ها، جاده ایست که خانه دنج در آن قرار دارد، البته بیشتر هتل ها اینجا هستند، لوکیشن خانه دنج کمی بالاتر از مرکز شهر است، جایی که دسترسی به زیبایی های اینجا را آسان نموده. برای من کاملا دوست داشتنی و آسان بود.
بررسی چشم انداز خانه ی دنج، کار ساده ایست. نمی توان چشم انداز زیباتری را انتظار داشت، از پنجره ها جنگل و کوه ها به خوبی پیداست، و از پشت، کوهی پر از درخت؛ اگر زمستان نبود حتما از یکی از آن کوه ها بالا می رفتم.
آنها با لبخندی ارمنی و مهربان از من به عنوان مسافری جدید استقبال کردند؛ کلیدی بسیار زیبا را به من دادند، از همان ابتدا بود که فهمیدم اینجا همه چیز عجیب غریب است. فهمیدم که باید انتظار چیزهای عجیب را داشته باشم. درست است، این خانه ی دنج واقعا مکان بی نظیری برای دور ماندن از شهرهاست. آنها از من خواستند هرسوالی که دارم بپرسم، هر کمکی نیاز داشتم از آنها بخواهم، و این آن نقطه ای بود که دوستی ما در دو دقیقه شکل گرفت؛ و این هتل درست شبیه به نامش به خانه ای دنج برایم تبدیل گردید.
اتاق همانطور که انتظار داشتم، بسیار عجیب و جالب بود. دارای یک تخت دو نفره، و طبقه بالا یک تخت یک نفره. از بیرون انتظار نمی رفت که فضای داخل بزرگ باشد. دستگاه اسپرسوساز، تلوزیون، مبل و حمام مجهز، از امکانات این هتل بود. درب این هتل لذت بخش ترین قسمت کل این داستان بود، باز و بسته کردن آن حسی را به من می داد که انگار در قرون وسطا زیست می کنم، هر بار که به بیرون می رفتم احساس می کردم که قرار است چوب بیاورم و شومینه را روشن کنم، اما فضای اتاق خانه ی دنج در این روزهای زمستانی بسیار گرم بود.
صبحانه، سر ساعتی که پیشتر از من خواسته شده بود آن را مشخص کنم، توسط یک ارمنی مهربان آورده شد. یک جعبه ی قدیمی بود، که در قرون وسطا لوازم هایشان را در آن قرار می دادند، بسیار جذاب و جالب بود، از این ایده بسیار خوشم آمد، و محتویات آنها بسیار خوب و تمیز بودند. همچنین برای شام و ناهار، منوی چند رستوران خوب در هتل قرار گرفته که می توان به آنها تماس گرفت.
